Gedurende mijn gehele loopbaan was verkeer een vrij ondergeschikte les. Immers taal en rekenen waren vele malen belangrijker. Het stond niet als vast onderdeel op het rooster (behalve in de beginjaren) en eigenlijk bestond het uit niet veel meer dan een werken met een flanel of magnetisch bord om situaties uit te beelden en het leren van de verkeersborden. Theorie dus.

@meesterhenkvink 2015

Zeker ook gedurende mijn actieve periode zijn er momenten geweest waarbij het verkeersexamen een onderwerp van discussie was. Waarbij natuurlijk het verschil tussen de regels kennen (theorie) en toepassen (praktijk) een wereld van verschil kende. (Welke volwassene overtreedt nog steeds geen verkeersregels ?!) Ook de vraag hoeveel een praktijkexamen écht veel toevoegt aan het gedrag van kinderen in het verkeer is en was onderdeel van de discussie.

@meesterhenkvink 2015

Zeker later in mijn "carrière" begon ik daar veel genuanceerder over te denken. Wellicht ook te maken hebbende met de rollen die ik als actieve verkeersdeelnemer speel(de): voetganger, (brom)fietser, rolskiër, motorrijder, hardloper en natuurlijk automobilist.

Hoewel de theorie op zich niet veel verschilde (borden blijven hetzelfde, zij het meer of andere), is er praktisch een wereld van verschil. En dat is de laatste jaren alleen maar toegenomen.

@meesterhenkvink 2015

Mijn visie van verkeersonderwijs veranderde aldus mee. De praktijk nam veel meer plaats in. Op deze yurls zie je dat bijvoorbeeld op de pagina's over het verkeer in diverse jaargetijden en waarom de ene verkeersdeelnemer een hekel heeft aan een andere. Wat is de rol van het kunnen anticiperen, wat is je rol op de weg, wat is de rol van het samenwerken (in het algemeen, maar ook bij het rijden in een groep - fietsers, motorrijders en zelfs automobilisten. Waarbij fietsers in dit geval natuurlijk de boventoon voeren.)

@meesterhenkvink 2015

Bovendien, en zeker niet het minst belangrijk, hield ik de kinderen voor dat verkeer een van de weinige vakken is waar je in de praktijk, als je een fout maakt (of nog erger: wanneer een ander een fout maakt) het je leven kan kosten of kan veranderen.

@meesterhenkvink 2015

Mijn visie van verkeersonderwijs veranderde aldus mee. De praktijk nam veel meer plaats in. Op deze yurls zie je dat bijvoorbeeld op de pagina's over het verkeer in diverse jaargetijden en waarom de ene verkeersdeelnemer een hekel heeft aan een andere. Wat is de rol van het kunnen anticiperen, wat is je rol op de weg, wat is de rol van het samenwerken (in het algemeen, maar ook bij het rijden in een groep - fietsers, motorrijders en zelfs automobilisten. Waarbij fietsers in dit geval  natuurlijk de hoofdtoon voeren.)

Bovendien, en zeker niet het minst belangrijk, hield ik de kinderen voor dat verkeer een van de weinige vakken is waar je in de praktijk, als je een fout maakt (of nog erger: wanneer een ander een fout maakt) het je leven kan kosten.

Mijn idee van verkeerslessen zit 'm dus veel meer in praktijklessen. Dat hoeft niet altijd te betekenen dat de kinderen aan het verkeer deelnemen. Je kunt ze ook op een druk kruispunt zetten (of daar een groepje een video laten maken van reële gebeurtenissen) en de gebeurtenissen bespreken.

Doe eens iets aan fietsbeheersing. Op het moment zijn de fietsen met een drager voorop erg in, maar wanneer daar een gewicht op ligt, wordt het sturen veel moeilijker. Laat de kinderen een (lastig) parcours afleggen zonder en mét een "smartphone" en/of "oortjes in". Dit laatste kun je ook doen op een stukje openbare weg (niet druk) en dan vreemde dingen langs de route te zetten. Hebben ze die gezien ?

Zo zijn er natuurlijk veel meer dingen te bedenken, zoals zichtbaarheid dmv verlichting of kleding (wat in het donker ook in de klas kan) etc.

@meesterhenkvink 2015

Op mijn school hadden we de laatste jaren in groep 8 ook een zogenaamde "verkeersveiligheiddag". Een van de onderdelen daarbij was een grote vrachtwagen, waarbij de kinderen als "chauffeur" de dode hoek konden ervaren en waarbij ze de belangrijke regel meekregen, dat wanneer zij de chauffeur (in de spiegel) konden zien, hij hen ook kon zien ! Een zinvol onderdeel.

@meesterhenkvink 2015